Het is grappig te merken dat mensen van buiten het onderwijs veelal in de veronderstelling zijn dat je als IB’er basisonderwijs werkt in een school omdat je zo graag met kinderen werkt. En dat is ontegenzeggelijk een aanzienlijk onderdeel van het werk. Alle kinderen willen leren, spelen en samenwerken. Ze geven glans aan de dagen, doen verpletterende constateringen op een onbevangen wijze zoals alleen jonge kinderen dat kunnen.

Daarnaast laten ze ons, volwassenen, ook regelmatig ervaren dat wij het ook niet allemaal ‘zo maar’ weten: als hun leren een ander verloop heeft dan we verwachtten, of als hun sociaal emotionele ontwikkeling extra aandacht nodig heeft. In die gevallen leggen ze ons een puzzel voor die we met elkaar op zullen moeten gaan lossen. Dan merken we dat ook puzzelen leuk en leerzaam is!
Kortom: kinderen, leerkrachten, directie en ook de IB basisschool hebben elkaar nodig voor een goede school. En een school is goed als het de basis legt voor een succesvol leven van de leerlingen.

Door al mijn jaren als IB’er basisonderwijs weet ik ondertussen dat ik die puzzel niet alleen graag leg met de collega’s en de kinderen, maar net zo lief met de ouders/verzorgers van de kinderen erbij. Zij leveren vrijwel altijd waardevolle stukjes aan. Zij weten namelijk veel van ‘de hoekjes en de randen’. Of ik nu als interim IB basisschool X of Y binnenloop: overal zie ik ouders die het dierbaarste dat zij hebben iedere dag toevertrouwen aan de zorgen van de school. Dus niet meer dan logisch is het dat wij ze betrekken bij het totaalplaatje dat we willen gaan zien. Als de school serieus omgaat met de ouders, hebben ouders er vertrouwen in dat we dat ook met hun kind zullen doen. Daar waar ik als ib er basisschool mag helpen deze mening (beter) uit te dragen en voor te leven, geeft dit blijvende meerwaarde voor iedereen en dús voor de kinderen.

IB’er op een basisschool

Ik help als IB’er op school te kijken naar de ouders als medespeler: we bereiden samen voor welke puzzelstukjes we graag van de ouders krijgen, omdat wij wel professionals zijn, maar geen ‘alwetenden’. Als ib er basisschool neem ik daarom ook zo nodig de rol om leerkrachten te leren hoe ze de ouders een volwaardige medespeler kunnen laten zijn: ‘vraag, luister, begrijp, leef mee en bied een helpende hand’. Ik laat ze ervaren dat sa men optrekken het puzzelen makkelijker maakt. Als ik dan na afloop van mijn taak als interim ib er basisschool X óf Y weer verlaat, dan is er ook voor de ouders iets veranderd: zij weten zich gezien, gehoord en geaccepteerd en dus hun kind ook. Voor mij geldt in mijn werk: ik laat kinderen graag een succesvolle basis voor hun leven leggen, en daarom help ik de professionals om dat samen met de ouders vorm te geven!